ศาลาคนเน่า

ผมเป็นศาลานี้ เพื่อมาจับกลุ่ม นั้งเล่า เรื่อง ฮา ปน อาย ๆ ตามประสาคนเน่า
ที่เจอเรื่อง อาย เเล้วอยากเล่าให้ฟัง เป็นความบรรเทิง

------------------
ในตอนที่ผมเรียน มหาลัย ปี 2

ผมกำลังเป็นรุ่นน้อง กำลังตบ กัน เเล้วกระชากคอ ดึงผมกัน

ด้วยความห่วงดี ผมก็เลยเข้าไปห้าม

ผม"หยุดนะ เลิกทะเละกันเถอะ "

น้องสองคน หันมาทำหน้า งง

มีเสียงตามหลัง มาว่า "Cut Cut~~~~~" เเล้วเดินมาหาผม

พี่ทำอะไรของพี่อะ ผมกำลังถ่ายหนังสั้นเอาไปจะกวด ไทย PBS คับ

ผมได้เเต่ยืน อึ่งอยู่ตรงนั้น O/////O โดยที่คิดว่า "นี้มันอะไรกันละเนี้ย~~~~"


เเล้วหลังจากนั้นผมก็ดูน้องเขาถ่ายต่อ ด้วยความอายเเบบสุดขั้วเลย

เพราะผมอยู่ ชมรมการเเสดง น้องก็เลย เขาคำเเน่นำ จะหนีด้วยความอายก็ได้ O////O


อายเเบบสุดขั้ว เลย
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ศาลาคนเน่าเรื่องต่อไป อาจจะ รู้สึกถึงความไร้ค่าของปู่ นะคับ

เรื่องเสียงที่คนอื่นไม่ได้ยิน [อ่านเเล้ว ลองคิดนะคับ ว่าเคยโดนกันหรือเปล่า]
บ้างครั้ง สิ่งพี่ปู่พูดออกไป หรือเตือนออกไป มักจะไม่มีใครฟัง
เเล้วพอมันเกิดเรื่องร้ายก็เเก้อะไรไม่ได้ ลองอ่านดูนะคับ

เรื่องเเรก
เท่าที่ปู่จำได้ เเม่ของปู่ ก็ตายไป
พ่อมาถามปู่ว่า "ถ้า เเต่งงานใหม่ ลูกจะว่าไหม "
จำได้ว่าปู่ตอบ"ไม่นะจ้า ไม่เอาเเม่ใหม่"
เเต่สุดท้าย พ่อก็เเต่งใหม่กับเเม่ของรัน
ปู่โดนทุบตี ทุกวันเเละทุกครั้ง ที่ทำอะไรเเล้วได้ดีกว่ารัน
ทุกวันนี้ก็ยังโดนทุบตีอยู่บ่อยครั่งถึงเเม้จะอยู่ในโรงบาลก็ตาม

เรื่องต่อมา ตอนอนุบาล
ปู่จำได้ว่า บอกเพือนคน 1 วัน "อยากไปนะ"
เเต่จำไม่ได้ว่าเพื่อนคนนั้นจะไปไหน
เเต่สุดท้ายเพื่อนคนนั้นหายสาปสูญ
เเล้วยังหาตัวไม่เจอตามจนถึงทุกวันนี้
ไม่รู้ว่าตาย หรือยังไม่ชีวิตอยู่

ตอนประถม ป.6 เเล้วละ
มีเพื่อนคู่ 1 เอาเป็นว่าคบกันอยู่
ปู่เตือนไปว่า "ห่างๆ กันหน่อยก็ได้ "
2 คนนั้น โกรธ มากคิดว่า ปู่จะเเย่งเเฟน
สุดท้าย จบการศึกษา รักกันมาก ฆ่าตัวตายกันทั้งคู่

มัธยม
ปู่รับเเฟนมาก เเต่มันชอบ เป็นเด็กเเว๊น
ปู่เตือน " เดี่ยวก็ตายหรอก ตายเเล้วมาดูเเลปู่ไม่ได้"
มันบอก "ไม่ได้ตายวันนี้สักหน่อย"
เเล้วมันก็ตายนั้นที่ปู่พูดนั้นละ
ปู่เคาะโลงด่ามัน "ไหนบอกจะดู เเล้วฉัน เเล้วทำไม่ชิงตายก่อนฟะ"

ปวช .
รันรัก ช คน 1 หน้าตาดี ปุ่ก็รู้ประวัติมัน เจ้าชู้ขั้นเมพ
ปู่เตือน "เลิกคบเถอะ มันเจ้าชู้"
รันบอก "พี่ไม่รักพี่ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นไง"
สุดท้าย รันโดนทิ้ง รันกระทืบ ผู้ ช ซะเกือบตาย = =***

ปวส
ปู่มีอาหลิ เป็น ป้า มหาภัย ห้อง ข้าง ๆ
ปู่ไม่โกรธ นะ เเต่เห็นของบนหลังตู้ จะหล่นลงมา
เราเองก็ห่วงดี เตือนไปด้วยความเป็นห่วง
"ป้า ๆ ระวังของหล่นใส่หัวนะป้า"
ป้าเเกบอก"ไม่ต้องมายุ่งกับ...(คำหยาบ) มึ_ ไปให้พ้นหน้าเลย"--*
ปู่เดินไปได้ 3-4 ก้าว เสียงดังโครม ประกับเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้น
สุดท้าย ส่งโรงบาลหัวเเตก โดยเย็บไปได้เข็ม = =*

ป ตรี
เพื่อน มัน ป่วย หนัก มันคิดสั้น
จะโดดตึก ลงมา
ปู่บอก "อย่า....."ยังไม่ทัน จะพูดจบ มันก็ ลงมาจาก ชั้น ที่ 20

มันไม่ฟังให้จบก่อนฟะ =[]=****

จบ เเล้ว
ก็เรื่องที่พึ่งในวันที่ 3 กันยา 53.
เตือนไปเเล้ว โดนตัดความเป็นเพื่อนเลย
อันนี้รอดูผล
ว่าจะเเฮปปี้ หรือ เตียงผ้าใบ

เสียงของปู่ มันเป็นที่ไม่มีคนได้ยิน จนกระทั้งทุกวันนี้
บอกก่อนว่าคนที่ปู่เตือนทุกคนต่อให้ร้ายกับปู่ ปู่ก็ยังรัก เเล้วก็เป็นคนที่ปู่รัก
เเต่มักจะโดนเมินเสมอ ไม่ก็คำเตือนของปู่ กลายเป็นสิ่งที่คนที่ปู่รักไม่ต้องการ
ปู่ก็ไม่รู้ว่าผิดอะไรเหมือนกัน ทำไมถึงไม่มีใครฟัง คำเตือนกันบ้างเลย
งงสุด ๆ


ทั้งที่มันก็เป็นความหวังดีที่ปู่มอบให้ พวกเขา
ของอุทิศให้กับคนที่เสียชีวิต ทุกคน
อนึ่ง ปู่ไม่ได้ว่าใครเเต่ประการใด ของให้อ่านในเรื่องบรรเทิง
ย้ำว่า บรรเทิงเท่านั้น

ขอบคุณที่อ่านจบคับ

--------------------------------------------------------------------------------

ศาลาคนเน่าเรื่องต่อไป

ตอนเรียนมหาลัย ปู่เป็นคนที่ นอนเช้าตื้นสาย

วันหนึ่ง ปู่ลืมไปว่า พรุ่งนี้ จะกิจกรรม

ซ้อมละครเวที ที่จะเเสดง ส่งรุ่นพี่ วันปัจฉิมพี่ ๆคณะ
(เป็นปาตี้พิเศษที่จัดกันเองคับ ไม่เกี่ยวกับทางมหาลัย)

คืนนั้นปู่นอน 6 โมงเช้า คับ ทำให้ตื่นสาย

ซ่อมจะเริ่ม 2 โมงเช้า เเต่ปู่ลืมคับ

หลับไปจนกระทั้ง.......

เพลง 88ของLM.C (เสียงเรียกดังขึ้น )

ปู่ก็รับด้วยความงัวเงีย : Hallo...=O=~~~~หาว~~~~~

เพื่อนปู่ชื่อ ริน : เเกอยู่ไหนงะ

ปู่ที่ยังงัวเงีย : ที่นอน =O=~~~~

รินตอบกลับมาว่า : นิเเกลืมอะไรปะ = =;;;;

ปู่ทึ่ตาจะหลับ : ไม่ได้ลืม จะนอนละนะ = 0 = ~~~~

รินตอบด้วยความโมโห : ลืม ซิ เเกมีซ้อมละคร อยู่ ลุกเดียวนี้เลยนะ = * =;;;;

ปู่ตอบ : ง้ำ ๆ ง่วงอะ = =zzzzz

รินโมโหหนักขึ้น: เพื่อนมาทั้งคณะเเล้วนะ =*=****

ปู่ตอบ : ชังมันจิงจะนอน = =zzzZZZZ

รินไอเดียบรรเจิด ตะโกน ผ่านโทรศัพท์ : ไฟไหม้ = =;;;;

ปู่บอก :งา ไฟไหม้ ที่ไหน เฮ้ยไฟไหม้ ตายเเล้ว ที่ไหน อะ =[]=;;;;;

ริน: มา ซ้อมด้วย สายเเล้ว (10 โมงกว่าแล้ว)

หลังจากนั้นด้วยความง่วง ก็เลยตกรถ วิ่งตามรถเมย์

ลืมกุญเเจห้องพังที่หอไว้ในห้อง

ท่องบทเเบบไร้อารมณ์ เพระง่วง

หลาน ๆ อยากเอาอยากนะคับ ง่วงก็เลยลืมของทุกอยากเลย